Column

Een langzame knieval

22-04-2010 12:39

Het is al een behoorlijke tijd beroerd gesteld met de vrijheid van meningsuiting. In theorie bestaat deze in ‘het vrije westen’, maar de praktijk is weerbarstiger. Politici hebben er de mond van vol maar proberen ondertussen grenzen te stellen aan wat men zegt onder het mom van ‘fatsoen en respect’. De boel bij elkaar houden heet dat, maar in wezen is het morele steun voor terreur. Zij strijden samen met radicale islamieten die er met bruut geweld en intimidatie voor zorgen dat men zijn kop wel houdt. Nu die gewelddadige pogingen effect hebben en ze inderdaad mensen de mond weten te snoeren, is het wachten op meer acties. De vrijheid van meningsuiting is langzaam een farce aan het worden. Een luchtballon die zo makkelijk door te prikken is, dat er niet eens een kromzwaard aan te pas hoeft te komen.

Vijfde colonne
Het is bijna onvoorstelbaar, maar er zijn nog steeds mensen die denken dat Theo van Gogh vermoord is door een ‘gek’ in plaats van door een stereotype radicale moslim met een politieke agenda, zoals er zoveel zijn. Er is daad werkelijk een vijfde colonne actief in dit land, verenigd in ongure clubs als Het Moslimbroederschap. Linkse progressieven denken dat de aanpassing aan de westerse waarden wel vanzelf op gang zal komen en kunnen het zich simpelweg niet voorstellen dat er militante, actiebereide islamieten in dit land wonen die het politieke bestel willen veranderen. Orthodoxen die niet geloven in vrijheid van meningsuiting, gelijkheid en godsdienstvrijheid. En het is prima dat die mensen er waarden op na houden die strikt en dogmatisch zijn, maar wanneer deze groep zich activistisch gaat roeren en successen behaald, heeft het land een probleem. Wanneer zelfs wordt ontkend dat die groep er überhaupt is, heeft men een nog veel groter probleem. Waar die naïviteit vandaan komt is een raadsel. Het is vermoedelijk een kwestie van niet willen weten en mooi weer spelen. Of van pure achterlijkheid.

Monddood
Als intelligentie ontbreekt kan een groep zich nog altijd bedienen van primitieve, barbaarse middelen zoals bruut geweld. If you’re gonna be dumb you gotta be tough. En de intelligentie zal het altijd afleggen tegen bruut geweld: het doden van talloze onschuldige burgers, het onthoofden van gijzelaars; het kan ze niet smerig genoeg zijn. De bewijzen stapelen zich op: bijna iedere dag vindt er wel ergens een zelfmoordaanslag plaats. Criticasters als Wilders, Hirsi Ali, Westergaard, Rusdie en nu zelfs de makers van South Park, moeten en zullen buigen voor de wetten van de radicale islam. De critici krijgen keer op keer gelijk. Maak in een cartoon duidelijk dat de islam velen tot geweld inspireert en je krijgt een golf van haat over je heen. Het pijnlijkste: de rij van bange politici en intellectuelen die zelfcensuur toepassen (onder het mom van ‘moraliteit’) en diegenen die dat niet doen en bedreigd worden, wordt steeds langer.

Verzet
Wat is de toekomst van het vrije woord? Overheden kunnen moeilijk iedereen met een pittige mening gaan beveiligen. Daar ligt de oplossing niet. De enige uitweg, het enige verzet dat vruchtbaar zal blijken, is massale solidariteit. Een enkel moedig individu dat de islam openbaar durft te kritiseren is weerloos en een makkelijk doelwit. Wordt het massaal gedaan en tonen media en andere partijen onderlinge verbondenheid, dan hebben de barbaren geen kans. Of toch wel: eventueel kunnen ze hun acties uitbreiden, bomaanslagen plegen, nog meer dood en verderf zaaien. Dan zal het leger moeten optreden. Het westen heeft maar een keuze: solidair verzet of knielen, een middenweg is er niet.