U had op basis van de manier waarop ze hardnekkig stapels dode bomen blijven verspreiden waarschijnlijk niet anders verwacht, maar De Telefoongids (opzeggen doet u zo) snapt nog niet helemaal hoe het internet werkt. De manier waarop ze haar website probeert aan te vullen met ‘social data‘, is een beetje een manier die neerkomt op de klok hebben horen luiden, maar niet eens weten in welke richting je de klepel moet zoeken. Wat wil het geval? De Telefoongids (sinds enige tijd samen met de Gouden Gids) heeft op internet natuurlijk een heel overzicht van bedrijfsgegevens. Hoe mooi zou het zijn als je daar ook reviews aan toe kunt voegen? Dat kun je natuurlijk zo van internet halen, maar de gids lijkt wél goed begrepen te hebben dat er een soort beroepscodes zijn die bepalen dat je niet zomaar iemands tweet mag gebruiken. Hebben u en ik niet zo veel aan; maar er zijn nu eenmaal lui die bepalen dat tweets gebruiken schan-de-lijk is, dus moet je dan toestemming vragen. Resultaat is dat zich een soort van Monty Python-sketch in digitale vorm afspeelt.
Ja, denkt u misschien, en dan gaan ze zeker aan iedereen individueel toestemming vragen? Inderdaad, dat is precies wat men is gaan doen. Dan krijg je dus een apart Telefoongids-account dat Twitter volspamt met “Mogen we uw tweet gebruiken?”. Humor als de mensen daar hebben, hebben ze ook haar favoriete wapen ingezet: de ‘opt-out‘. We kennen deze nog wel van de papieren gids: “We zijn rete-irritant, maar als u nu hier even apart aangeeft dat u dat vindt, dan houden we er misschien mee op.”. Dus mag u via een formuliertje aangeven dat u liever niet meer heeft dat de gids u vraagt of ze uw tweets mogen gebruiken. Een apart account om eerst alle twitteraars te vragen of ze hun tweets in de toekomst mochten gaan gebruiken was zelfs De Telefoongids een brug te ver: hulde!
Het review-account van de gids bestaat inmiddels uit een niet aflatende vloed van vragen om toestemming. Lekker ouderwets doen met nieuwe media: laat dat maar aan de verspreiders van dode bomen over. Het is natuurlijk ook een dilemma als je netjes toestemming wilt vragen. Pro-tip: als je oplossing het spammen van allemaal gelijksoortige berichtjes behelst, is dat misschien niet de richting waar je op moet denken.
Wie weet komt het door jarenlang vasthouden aan vuistdikke boekwerken, maar je kunt je afvragen of men niet een beetje laat is met het ondersteunen van gegevens met reviews. Het is een beetje een geek–hipster-fenomeen, maar location based diensten als Foursquare en het onlangs door Facebook overgenomen Gowalla zijn slechts twee voorbeelden van de rijke manieren waarop bedrijven ervaring en locatiegegevens met elkaar koppelen. En dan hebben we het nog niet eens over de vele review-sites waar je meningen over bedrijven kunt vinden. Toegegeven: dat zijn dan vaak wel restaurants en toeristische trekpleisters.
De manier waarop De Telefoongids haar plekje in het reviewveld probeert zeker te stellen staat wel een beetje in een zielig contrast met alle nieuwe initiatieven. Een pr-dame van de gids zal u vast kunnen vertellen dat hij heus nog veel geraadpleegd wordt en nog steeds de meest interessante bron van bedrijfsinformatie -ook op internet- is, maar de mensen achter De Telefoongids laten toch keer op keer zien dat ze wel heel vertwijfeld een beetje om te toekomst heen schuifelen.
