Na de Wereld Stomaslurpers Dag is er nu dus ook de Wereld Autisten Dag. Ik heb die in goed gezelschap gevierd met de Echte Jannen, in die zo gezellige bunker op Kamp Hilversum (het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een redelijk hoog opgeleid persoon het Mediapark inga). Jan Roos en Jan Heemskerk hebben mij in de watten gelegd, er waren Leen Bakker-spiegels vol cocaïne, er waren vier katoi (ook wel ladieboys genoemd) er was een sherrycan mezcal en de Echte Jannen dronken Raak Cola Light en aten chips van Lays in twee smaken. Het afscheid viel zwaar, zelden proefde ik zoveel male bonding, voelde ik zoveel warmte in mijn onderbuik. Enfin, luister zelf maar.
Mij is veel verweten: ik zou autist zijn, lijden aan Tourette, aan ADHD, aan ADD, een MBD’er zijn, hyperactief, alcoholist, lijmsnuiver en ik zou een pedomaan (iemand die kinderen in brand steekt) zijn. Jan & Jan hebben mij op het hart gedrukt dat ik volstrekt normaal ben en ze baseerden dat op hun vorige studiogast, Mirjam Sterk. Die schijnt knettergek te zijn en begon zich ineens uit te kleden in de studio, en dat werd zelfs Jan & Jan te bont, want die zien ook liever een naakt hockeymeisje van 18 dan een belegen CDA-chick die bezeten is van de Geilige Heest.
Jan & Jan hebben mijn carrière een doorstart gegeven en dat zal ik nooit vergeten. Eindelijk had ik de kans om mij te positioneren als intellectueel, als gevoelige mannenman, vrouwenman, mensenman, hondenman, kattenman en groot voorstander van ladyboys, anale seks en Tonio van AFTH. Ze hadden vol walging de interviews gelezen/gezien die ik gaf aan de Nieuwe Revu, aan het Parool, aan het Reformatorisch Dagblad, aan Harry Mens en die kastnicht van Rondom Tien. “Je bent zo anders in het echt”, zei Jan Roos met tranen in de ogen, “zo ontroerend, je gaat zo naturel om met die ladieboys, je snuift die rotdrugs zo elegant weg en als je een windje laat, excuseer je je keurig.”
Ik ben door de Jannen uitgenodigd om de maand augustus door te brengen in hun gemeenschappelijke tent op Bakkum, al dan niet in gezelschap van katoi en/of Kim Holland.
U begrijpt, ik ben redelijk genezen van mijn liefdesverdriet, lullevedu is voor sissies, en mijn dag kon niet meer stuk toen ik een mail kreeg van Tofoe Bibi van Groen Links. Hij vroeg of ik ook mee wilde op de Ottomaanse trekschuit tijdens de door mij zo geliefde gaypride in Amsterdam. “Maar jij bent toch helemaal geen Türkman, en de gemiddelde ladyboy is mannelijker dan jij, Tofoe. Tfoe!”
“Nou”, zei hij in dat merkwaardige taaltje van hem (hij is ingeburgerd door Nico Dijkshoorn), “het is eigonlijk een initiatief van gansch de mohammedaanse gomeenschap in Nederland, we hebben de laatste 40 jaar nogal een slechte pers gehad en nu proberen we met die trekschuit het leuko gezicht van de oslom te loten zien.”
Niets menselijks is mij vreemd, en ik heb toen met Tofoe in de Oriëntaalse nichtenkit Ana Habibi afgesproken in de hoofdstedelijke Kerkstraat, daarna hebben we nog gechilled in de nachtsauna waar Tofoe zijn bilveter kwijtraakte maar ik heb hem niet geholpen met zoeken, er zijn grenzen en ik sta graag te boek als een fatsoenlijk mens.
Zo, nu ga eens naar broodkruimels in de keuken zoeken, de Pesach-haas staat voor de deur en de messias komt niet als hij of zij ook maar een muizenkeuteltje chometz vindt. Ik ga dat allemaal niet uitleggen, zoek het zelf maar uit, ik wens jullie allemaal een toppie zalig pesach toe!
